"De schilderkunst, zij, bood dan toch aan dat ze, godsdienstig of historisch, eene rechtstreeksche uiting van menschelijkheid moest worden. Het bleef nog wel beperkt tot en door Bijbelsche gegevens en meer of minder geschiedkundige gebeurtenissen, maar het bleef humaan, en een edel-bedoelende kon er zijn gevoelens lucht in geven. Het zou, overigens, meer en meer gaan beteren: de groote Charles de Groux zou lengerhand 't historieschilderen vervangen door tooneelen uit het hedendaagsche leven, en de ‘histoire bataille’ door sociale geschiedenis. Hij dorst meer bepaald, de onmiddelijke waarheid in haar best begrijpelijke gedaante te laten spreken. De vroom-gevoelige, soms gevoelerige, steeds nobele en medelijdende De Groux ontdekte den diepen ernst, de grootsche eerlijkheid in lijden en genieten van den mensch uit onze rechtstreeksche omgeving, genomen op de laagste, op de geringst-geachte maatschappelijke sport." Aldus Karel van de Woestijne in 1909 over de sociaal-realistische pionier, die een groot voorbeeld was voor Vincent van Gogh. Dit werk,
De Armenbank, (40 x 26 cm) is te koop bij Plückbaum in Bonn.
